W ramach kultywowanych na terenie naszego kraju obrzędów pogrzebowych znacznie częściej wygłaszane jest pożegnanie w imieniu zmarłego, aniżeli słowa kierowane do zmarłego. Przyjmujemy i kultywujemy w tradycji celebrację pogrzebu jako najlepszą formę wyrażenia słów pożegnania. Dlatego też na najbliższych osoby zmarłej najczęściej spoczywa obowiązek przygotowania mowy pożegnalnej, która w trakcie ceremonii zostanie odczytana w imieniu zmarłego, a nie skierowana do niego/do niej. Mowę może odczytać ktoś z rodziny lub celebrans. Dobrze, żeby była to osoba charakteryzująca się odpornością na stres, opanowaniem i stonowaniem. Wygłoszenie tego typu mowy wzbudza dużo emocji i może być trudne do udźwignięcia przez osoby szczególnie wrażliwe.
Pożegnanie w imieniu zmarłego
Pożegnanie w imieniu zmarłego stanowi pewnego rodzaju element celebracji. Z tego typu mową pożegnalną możemy się zetknąć podczas zdecydowanej większości pogrzebów. Często przybiera ona postać, która sugeruje, jakoby wygłaszane słowa napisał sam zmarły. W praktyce to mowa najczęściej przygotowana przez osobę bliską zmarłemu, pracownika zakładu pogrzebowego lub księdza. Coraz częściej zdarza się również, że to zmarły pozostawia kilka słów pożegnania do odczytania podczas ceremonii pogrzebowej. W związku z powyższym pożegnanie na pogrzebie w imieniu zmarłego można podzielić na trzy rodzaje:
- pożegnanie spisane przez samego zmarłego,
- pożegnanie przygotowane przez bliską osobę,
- kilka słów pożegnania wypowiedzianych przez celebransa, który wyczytuje najbliższe zmarłemu osoby, które pozostawił.
Jak napisać pożegnanie w imieniu zmarłego?
Jeśli bliski nam zmarły nie pozostawił po sobie pożegnania, a odczuwamy wewnętrzną potrzebę, aby podczas pogrzebu wygłosić choć kilka słów warto przygotować mowę w formie pisemnej. Nie powinna być ona zbyt długa. Nie musimy być też nadmiernie precyzyjni w przytaczaniu historii z życia zmarłego czy związanych z jego osobą anegdot. W takiej sytuacji możemy się posłużyć stosunkowo prostą formułą, która pomoże w uporządkowany sposób przekazać myśli i skierować słowa pożegnania do wszystkich żałobników.
Na wstępie należy zacząć od powitania zgromadzonych na uroczystości pogrzebowej żałobników oraz podziękowania za ich obecność. W następnej części mowy można zawrzeć kilka zdań podsumowujących życie zmarłego. Niezależnie od sytuacji oraz okoliczności towarzyszących odejściu zmarłego w tym miejscu warto się skupić się na pozytywach – radościach, osiągnięciach, sukcesach, być może działalności charytatywnej osoby zmarłej. Ważnym jest, żeby podczas pożegnania nie wspominać smutnych czy złych wydarzeń z życia zmarłego.
Kolejna część mowy pożegnalnej obejmuje pożegnania. W pierwszej kolejności są to słowa kierowane do bliskich, następnie do dalszej rodziny, współpracowników, sąsiadów czy też osób należących do tego samego klubu sportowego. W pożegnaniu nie wymieniamy tych osób z imienia i nazwiska. Możemy jednak odwoływać się do grup, np. kolegów i koleżanek z Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Przemówienie należy zakończyć ponownym podziękowaniem za przybycie oraz prośbą o modlitwę.